Werelds grootste!
Door: nath - en - An
Blijf op de hoogte en volg Nath-en-An
08 April 2015 | Myanmar, Mandalay
De stad oogt druk, veel mensen, brommers en kleine winkeltjes, maar ook gemoedelijk en vriendelijk. Mandalay wordt door de meeste toeristen gebruikt als doorreisstad naar andere bezienswaardigheden. Er zijn wat highlights, maar als we de boeken mogen geloven gaan we hier niet de mooiste dingen zien. Na wat opfrissen en contact met het thuisfront, zijn we op de fiets de stad gaan verkennen.
We fietsen naar Mandalay Hill, de enige berg in het vrij platte landschap hier, hierop staat een grote pagode en heb je een prachtig uitzicht over de stad, zeker met zonsondergang. Het fietsen gaat wonderbaarlijk goed, als Nederlanders fietsen we bijna net zo hard als de scootertjes en we kunnen lekker mee in de chaos van het verkeer.
Bij de berg aangekomen blijkt het een klim van 45 minuten te zijn, de zon zou echter al binnen een half uur onder gaan. Mooi excuus om achter op een brommer naar boven te crossen. Het uitzicht en de zonsondergang zijn inderdaad prachtig, zie foto’s!
Onze brommer vrienden hadden geen zin om te wachten, dus zijn we de 1100 treden zelf naar beneden gegaan. Bijna verdwaald, klinkt onmogelijk, maar we hebben weer iets nieuws ontdekt over elkaar. We hebben beiden geen gevoel voor richting. Op blote voeten (geen schoenen in tempels), in het donker, cirkelend over de vele treden naar beneden hebben we gelukkig onze fietsen weer terug gevonden.
Op naar het volgende avontuur: eten. Langs de kant van de weg schijn je hier prima te kunnen eten dus hebben het maar meteen geprobeerd. Biertje erbij voor de dorst en een cola voor het doden van eventuele bacteriën, die onze lijven niet aan kunnen.
Het eten was simpel, maar goed. De kip leek nog enigszins op kip en de rijst was echt lekker. Hier kunnen we wel aan wennen.
Over drie dagen is het hier Nieuwjaar en dan is er het waterfestival. Je ziet nu dat er overal podia worden opgebouwd voor deze dagen. Op de fiets terug reden we langs allerlei ‘straat disco’s’ waar mensen met keiharde muziek stonden te flyeren voor de verschillende feesten. Voor ons is het nog even spannend hoe dit zal zijn, het schijnt dat het land helemaal op gaat in de festiviteiten en alles dicht is. We moeten dus even een goede party plek zoeken, want bussen rijden ook niet.
Na een welverdiende nachtrust en een mager ontbijtje, gaan we weer op pad. Onze manier van reizen is intussen aangepast aan onze status, gisteren gingen we nog fietsen als ‘gewone’ toeristen (die je hier maar amper ziet fietsen, maar dat terzijde). Vandaag huren we een privéchauffeur. We merken namelijk dat heel veel mensen ons heel bijzonder vinden tov de andere toeristen. Anneke is gewoon mooi, maar Nathalie haar haar is echt heel bijzonder. Ze maken stiekem foto’s of komen ook vertellen dat ze het heel mooi vinden. Het maakt wel dat iedereen supervriendelijk is en ons vrolijk begroet. Maar ook wij hebben onze rust nodig! ;-) Daarnaast is fietsen in de volle zon en 40 graden en zeker gezien de afstand ook niet echt een aanrader.
We hebben verschillende dingen bezocht, veel pagodes en stupa’s gezien. Om ze allemaal te beschrijven is wat overdreven, daarom de meest bijzondere die bij de ’s wereld grootste dingen horen. In Mingun staat ‘worlds largest pile of bricks’ dit had werelds grootste stupa moeten worden maar de bouw is stop gezet na het overlijden van de koning in 1819. Best bijzonder dat het na al die jaren nog zo’n attractie is, aangezien het echt gewoon een hoop stenen is en blijft.
We zijn de dag geëindigd bij U-bein bridge. Werelds oudste en langste teakhouten brug. Onder het genot van een biertje en een kokosnoot voor Nath hebben we naar de zonsondergang gekeken. Weer een geluksmomentje voor onze flow, het was bewolkt maar net voor de zonsondergang kwam de zon toch tevoorschijn! Al met al is Mandalay helemaal niet zo saai als de boeken ons beloven.
-
08 April 2015 - 17:21
Henk:
ben jaloers -
08 April 2015 - 20:34
Kitty:
Dames, wat een genot om jullie verhalen te lezen....GEWELDIG!!!!!
Blijf genieten van elk moment!!!! Heerlijk.
Dikke kus en ik lees graag jullie avonturen verder :)
x Kitty -
08 April 2015 - 21:00
Nancy:
Hey meiden, prachtig om te lezen (waarschijnlijk nog mooier om er bij te zijn) geniet ervan en houd ons op de hoogte. groet Nancy -
09 April 2015 - 09:57
José:
Ha ladies,
Geen richtinggevoel? Waar heb ik dat eerder gehoord ;-)
Wie van jullie is de verslaggever? Superleuk om te lezen!
Geniet ervan, ben benieuwd naar het volgende verslag.
XXX -
09 April 2015 - 10:24
Yvonne Van Leusden:
Wauw meiden wat een mooi reis maken jullie!
Ik geniet van jullie verhalen dus ga zo door!
Kus xxx
-
09 April 2015 - 12:10
Isabel Baneke:
Hi Nath & An,
Als journalist van dagblad Trouw schrijf ik een artikel over Nederlanders in gebieden waar veiligheidsrisico's zijn. Heel graag zou ik jullie per telefoon een paar vragen stellen over jullie verhaal. Waarom zitten jullie daar? Voel jullie je weleens onveilig? Zijn jullie je bewust van het reisadvies dat voor Myanmar geldt?
Met vriendelijke groet,
Isabel Baneke -
09 April 2015 - 14:05
Nath En An:
Dag Isabel,
We zijn niet per telefoon bereikbaar, maar willen wel je vragen per mail beantwoorden.
Je kan ons mailen op mekhano@gmail.com
Groet, nath en an
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley