No jumping cats!

De tweede dag van het waterfestival is omgedoopt tot een gedwongen rustdag. Echt heel Myanmar is op vakantie en dat maakt het wat ingewikkelder om een boottocht op het Inle meer te of een trekking te regelen. Veel toeristenbureau's waren dicht of konden tijdens deze dagen moeilijk een gids regelen, maar na een dagje rondlopen door de stad, onderwijl pogend om de vele emmers water te ontwijken, is het toch gelukt. We hebben een boottocht voor woensdag en een tweedaagse trekking naar Kalaw geregeld! Dit moesten we vieren met een flesje Myanmese wijn. Na bijna 9 euro te hebben neergelegd voor 375 ml Sauvignon Blanc, weten we dat Myanmar voorlopig nog geen grote rol zal spelen in de wijnindustrie. Maar de sfeer zit er goed in. Ander hoogtepuntje van de dag is toch ook wel dat we maar één keer droge kleren hoefden aan te trekken in verband met het waterfestival.

's Avonds komen we Lieve en Sven uit Gent tegen, die graag mee varen woensdag. Zij zochten samen met een Singaporeense vrouw nog naar een boot. Deze uitgespaarde kosten roept om een viering met de lekkerste guacamole van Myanmar bij Red Star. ;-P

Vandaag hebben we een heerlijke boottocht gemaakt over het meer.

Het Inle lake, waar we slechts een deel van zien, is prachtig en bijzonder om te zien. Hele dorpen zijn er aan de randen van het meer gebouwd, allemaal op palen en door planken en 'bruggen' met elkaar verbonden. Mensen leven, wonen en werken met het water. Bizar om te zien, want in hetzelfde water waar wij in varen zie je mensen zichzelf wassen, de was doen, maar ook het riool op uitkomen. Dat wij dit water ook weer over ons heen krijgen door de kinderen met emmers en grote waterpompen, is iets waar je maar niet te veel bij stil moet staan. Ogen en mond dicht en goed douchen na de tocht.

Bijzonder aan dit meer zijn de beenroeiers. Dit zijn vissers die op een been staan en met het andere been roeien. Ondertussen gebruiken ze een hengel en net, echt heel kunstig.
Ander speciaal kenmerk van dit meer zijn de floating gardens, deze liggen aan de dorpen en verbouwen allerlei soorten groenten. Het ziet er een beetje uit als onze moestuintjes compleet met hekken en tuinhuisjes, alleen dan op palen en in het water.

Tijdens onze trip zijn geweest bij een; zilversmid, weverij (we weten nu hoe we draden uit lotusbloemen kunnen trekken), een ouderwetse smid, we hebben een beetje beschaamd een paar longneckvrouwen op de foto gezet, houtzagerij met botenwerkplaats en een cherootwerkplaats, waar ze heerlijke sigaren maken. Het hoogtepunt van de dag was de jumping cat monastery, waar monniken katten getraind hebben om door hoepels te springen. Vol verwachting daar naar toe varen, zijn er geen springende katten! Het is een mooi klooster met prachtige boeddhabeelden. Er was zelfs een levende boeddha in de vorm van een dikke monnik die zich liet aanbidden (zo kwam het tenminste over) door de locals terwijl hij allerlei giften zoals wasmiddel (!) ontving. Maar waar zijn de katten?

We hebben verschillende verhalen hierover gehoord; de monnik,die de katten trainde is dood, of dat de kat dood was. Maar het kan ook mogelijk zijn, dat er geen springshow was door de festiviteiten rondom nieuwjaar. Tijdens de terugtocht begon het met regenen en dat is momenteel nog steeds bezig. Des te meer tijd om weer even een blogje te schrijven en de spullen in te pakken voor onze trekking die morgenochtend start. We kijken al uit naar de overnachting bij de locals morgenavond.